Η πολυαναμενόμενη 36η Εβδομάδα Μόδας της Αθήνας ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε μόλις πριν από λίγες ημέρες, αφήνοντας στο πέρασμά της ως επί το πλείστον θετικά συναισθήματα. Παρακολούθησα τα shows της Παρασκευής, του Σαββάτου και της Κυριακής — και αν το Athens Fashion Week κρατούσε άλλες τρεις ημέρες, θα ήμουν εκεί χωρίς δεύτερη σκέψη.
Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή.
Την Παρασκευή και το Σάββατο, οι επιδείξεις πραγματοποιήθηκαν στην Πέτρινη Αποθήκη του ΟΛΠ στον Πειραιά. Οδηγώντας προς τα εκεί, σκέφτηκα ότι ίσως χαθώ σε κάποιο από τα στενά της Αθήνας αρκετές φορές — αλλά τελικά, τα κατάφερα.
Ο χώρος είχε ένα industrial vibe που, αν και δεν είναι το αγαπημένο μου αισθητικό ύφος, δεν με ενόχλησε καθόλου. Εκεί μπορούσε κανείς να βρει τα stands των χορηγών, όπως: Scratch, Gemmani di Luna, Hyundai και αρκετών άλλων.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Το πρώτο show της ημέρας ήταν της Mariella B. Green, ενός ιταλικού brand με μαγιό. Η συλλογή περιλάμβανε κομμάτια όμορφα, καλοραμμένα, σε δροσερά καλοκαιρινά χρώματα — σχεδόν σε καλούσαν για μια απόδραση σε κάποιο παραλιακό θέρετρο.
.
Ακολούθησε ο Giannetos, το γνωστό ελληνικό brand με εξειδίκευση στα επίσημα ανδρικά ρούχα. Η έναρξη ήταν εκρηκτική και με ξεκάθαρο μήνυμα: την τεράστια σπατάλη που γίνεται στη βιομηχανία μόδας. Το πρώτο μοντέλο ξεπρόβαλε μέσα από μια σακούλα σκουπιδιών, φορώντας ένα σακάκι φτιαγμένο κατά το ήμισυ από πλαστικά υλικά, στην πλάτη του οποίου αναγραφόταν το σύνθημα STOP THE SYNTHETICS. Όλα τα υφάσματα ήταν βιώσιμα, με τον δημιουργό να τονίζει πως “η κομψότητα είναι αλληλένδετη πλέον με την εξέλιξη και την περιβαλλοντική ευαισθησία.“
ΣΑΒΒΑΤΟ
Η ημέρα ξεκίνησε με τη Scala di Barelier με την κολεξιόν SCARLET SUMMER. Είναι σικ χωρίς να το προσπαθήσει, σχεδόν ανεπιτήδευτα. Είναι ρούχα κατάλληλα για τη Ριβιέρα, το γραφείο αλλά και την καφετέρια. Έχει μια αίσθηση παλιού αλλά συνάμα και νέου. Κοστούμια, μαγιό, ανδρόγυνες αλλά και θηλυκές σιλουέτες στα γυναικεία ήταν τα βασικά κομμάτια. Όμορφα κόκκινα, ροζ, μπλε και κίτρινα, με διάφορες υφές κατέβηκαν στην πασαρέλα υπό το άκουσμα του Una furtiva lagrima.
Έπειτα, το Never On Sunday by NEMA. Έντονα χρώματα, ζωηρά prints και pop κουλτούρα χαρακτηρίζει άπταιστα αυτά τα τζάκετ. Ήταν μια δόση φρεσκάδας και παιχνιδισμού που είναι πάντα αναγκαία στη ζωή μας. Ακολούθησε το NEMA resort. Είναι ρούχα που σου θυμίζουν καλοκαίρι, φτιαγμένα για τον ήλιο και το απαλό αεράκι των ελληνικών νησιών. Είχαν από χρυσά μέχρι και glow in the dark λεπτομέρειες που πραγματικά καθήλωσαν.
Αργότερα, το κλίμα άλλαξε με τη συλλογή “Sante Alegria 25” του Celebrity Skin. Από ανάλαφρο και καλοκαιρινό έγινε edgy αλλά και ρομαντικό, avant-garde και θεατρικό. Ήταν λουκ από patchwork υλικών, με κοινό χαρακτηριστικό στην πλειοψηφία τα στρας και τις διαφάνειες. Μέσα στα μοντέλα υπήρχαν διάσημοι – φίλοι του – όπως η Μάρα Δαρμουσλή, η Γεωργία Σιακαβάρα και άλλες πολλές. Μεγάλη εντύπωση – θετική πάντα – μου έκανε η έναρξη του σόου, η οποία έγινε από μια τριμελή οικογένεια: ένας άντρας, μια γυναίκα και ένα αξιαγάπητο μωρό. Ήταν και οι τρεις ντυμένοι στα λευκά, με τα ρούχα του μωρού να έχουν στοιχεία και από των δύο.
Η ημέρα ολοκληρώθηκε με το show του θρυλικού Λάκη Γαβαλά. Η πασαρέλα μεταμορφώθηκε σε ταράτσα όπου παντού είχε απλωμένη ολόλευκη μπουγάδα. Ακόμα και η μουσική ήταν ένα μιξ από σύγχρονα τραγούδια και την ατάκα από παλιά ελληνική ταινία «ποιος πήγε και άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα;» Όχι μόνο αυτά, αλλά υπήρχαν ακόμα δύο γλυκύτατες ηλικιωμένες κυρίες, οι οποίες έπλεναν στο χέρι, μέσα σε παραδοσιακές σκάφες — μια υπέροχη συνεργασία με το brand Tesori. Το μόνο μελανό σημείο ήταν η μία σκάφη που λίγο έσταζε, αν και αυτό είχε τη γοητεία του, επομένως δεν ξέρω άμα χάρηκα που το “πρόβλημα” γρήγορα διευθετήθηκε από την ομάδα παραγωγής. Τα ρούχα ήταν ένα συνονθύλευμα δικών του δημιουργιών, των φίλων του αλλά και φοιτητών του. Το αποτέλεσμα ήταν φωτεινό, νέο όμως και κλασικό. Δημιούργησαν ένα διασκεδαστικό και εντυπωσιακό σόου.
ΚΥΡΙΑΚΗ
Η Κυριακή ήταν αφιερωμένη αποκλειστικά σε έναν σχεδιαστή, τον Βασίλη Ζούλια. Παρόλο που μας έχει συνηθίσει σε ζωντανά χρώματα, η κολεξιόν «First Lady» κινήθηκε σε πιο γήινες και μαύρες αποχρώσεις, με εξαίρεση το κόκκινο και ένα σκούρο πράσινο. Οι σιλουέτες ήταν κλασικές και αριστοκρατικές, με πολυτελή υφάσματα και εκλεπτυσμένες ραφές, χαρακτηριστικές του οίκου.
Το συγκεκριμένο σόου έγινε στο Δημοτικό Θέατρο στον Πειραιά, έχοντας δύο συνεχόμενες παρουσιάσεις. Τα μοντέλα ξεκινούσαν από τον εσωτερικό χώρο του θεάτρου (private viewing) και κατέληγαν στον εξωτερικό, για το ευρύτερο κοινό.
Κατά τη γνώμη μου, μια άκρως γοητευτική και ταιριαστή λεπτομέρεια ήταν ότι στα σκαλιά του θεάτρου είχαν τοποθετηθεί τέσσερα ανδρικά μοντέλα, των οποίων ο ρόλος ήταν να βοηθούν τα μοντέλα της πασαρέλας να κατέβουν με χάρη και ασφάλεια. Αυτό δηλώνει ότι δεν σκέφτηκαν μονάχα τα ρούχα αλλά φρόντισαν για τη γενικότερη εικόνα του ύφους της κολεξιόν.
Οι τρεις αυτές μέρες ήταν πραγματικά μαγευτικές. Ο κάθε σχεδιαστής έφερε τον δικό του αέρα και χαρακτήρα, δημιουργώντας όλοι μαζί μια αξέχαστη εμπειρία. Όλα τα διαφορετικά στυλ, όχι μόνο αποτέλεσαν ένα ενδιαφέρον θέαμα αλλά έγιναν και δημιουργικά ερεθίσματα για όλους τους παρευρισκόμενους.
Παρ’ όλες τις καθυστερήσεις και τις μικρές αναποδιές, το αποτέλεσμα υπήρξε απλά θεαματικό.