Αν δεν έχεις ήδη διαβάσει κάποιο άρθρο της Καλίνας στο Hey Peach Magazine, τώρα είναι η στιγμή. Με μια φρέσκια ματιά, αυθεντικότητα και γερή δόση δημιουργικότητας, γράφει για το interior design όπως θα το έλεγες σε μια φίλη σου: με αισθητική, ουσία και άποψη. Είτε μιλά για vintage θησαυρούς, είτε για το πώς η έμπνευση… κρύβεται όταν την κυνηγάς, η Καλίνα ξέρει να συνδυάζει την πρακτικότητα με το συναίσθημα. Παρακάτω τη γνωρίζουμε λίγο καλύτερα και spoiler alert: είναι τόσο cool όσο φαντάζεσαι.
Υπάρχει κάποιο άρθρο σου που ξεχωρίζεις — είτε για το θέμα είτε για την απήχησή του;
Δεν μπορώ να πω ότι έχω κάποιο «αγαπημένο». Τα πιο πρόσφατα σίγουρα με εκφράζουν περισσότερο, γιατί βελτιώνομαι μέσα από τη διαδικασία.. Αγαπώ ιδιαίτερα τις θεματικές που με ωθούν να εμβαθύνω, να ανακαλύψω κάτι νέο που δεν ήξερα ή κάποια άλλη οπτική. Και αυτά είναι που μένουν και μετά το τέλος του άρθρου! Έρχονται ακόμη καλύτερα, stay tuned…
Ποιο ήταν το πιο περίεργο ή διασκεδαστικό project που έχεις αναλάβει;
Δε θα έλεγα ότι υπήρξε κάτι πραγματικά “περίεργο” μέχρι τώρα. Όσον αφορά στο διασκεδαστικό, αυτή την περίοδο τρέχει ένα project για το σχεδιασμό μίας κτηνιατρικής κλινικής, που το βρίσκω ιδιαίτερα διασκεδαστικό και ταυτόχρονα διαφορετικό. Έχει ενδιαφέρον να δημιουργείς ένα χώρο που προορίζεται για την άνεση, τη φροντίδα και τις ιδιαίτερες ανάγκες των μικρών μας φίλων. Και αυτό για μένα, ως dog mama & dog freak, μιλάει και σε προσωπικό επίπεδο.
Κατά τ’ άλλα, τα projects σπάνια είναι περίεργα – στα requests των πελατών ακούς τα καλύτερα – αρκεί να μπεις στο mindset του κάθε χρήστη.
Τείνεις προς το maximalist ή minimalist στοιχείο πιο πολύ;
Εξαρτάται. Το less is more γίνεται συχνά δικαιολογία για έλλειψη ιδεών. Το minimal εδώ και χρόνια είναι παντού, έχοντας σχεδόν εξαντλήσει τον εαυτό του και συχνά καταντά άψυχο, κενό και χωρίς ταυτότητα λες και ο ίδιος ο χώρος προσπαθεί να εξαφανίσει την ανθρώπινη παρουσία! Και αυτό απέχει πολύ από το στόχο του επαγγελματία στο χώρο. Σε εκείνες τις περιπτώσεις είμαι απλά εκτός. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου η απλότητα και λιτότητα είναι απαραίτητη, όπως, για παράδειγμα, στα Κυκλαδίτικα νησιά, όπου το φως, τα υλικά και ο κενός χώρος γίνονται το ίδιο το μήνυμα! Από την άλλη, το maximal επανέρχεται δυναμικά και με εμπνέει αυτή η ανάγκη για βάθος, έκφραση και χώρους που θέλουν να πουν περισσότερα. Είμαι full in όταν υπάρχει νόημα, μία εμπειρία χρήστη που αφηγείται κάτι, έχει ταυτότητα και συναίσθημα, όχι απλα για την υπερβολή.
Πού βρίσκεις έμπνευση εκτός του design — σε βιβλία, ταινίες, ταξίδια;
Συχνά σε δημιουργικούς χώρους ερχόμαστε αντιμέτωποι με την έμπνευση! Έχω περάσει περιόδους που η έμπνευση απλά δεν ερχόταν, και όσο την κυνηγάς – αναζητάς απεγνωσμένα- τόσο πιο μακριά σου ξεφεύγει! Συνήθως εμφανίζεται απρόσμενα σαν σπαζοκεφαλιά που λύνεται από μόνη της. Κυριολεκτικά όμως, μπορείς να τη βρεις οπουδήποτε, ακόμη και σε πράγματα που δε το περιμένεις, αρκεί να είσαι open! Βέβαια τα ταξίδια, ή τα περιοδικά και βιβλία, οι ταινίες και η μουσική είναι σίγουρα καλοί σύμμαχοι στην αναζήτηση, χωρίς να θεωρείται η δεδομένη – σταθερή λύση για έμπνευση. Η έμπνευση θέλει φροντίδα, παρατήρηση και μερικές φορές ησυχία και απομόνωση.
Σε περίπτωση φωτιάς, ποιο έπιπλο/διακοσμητικό/αντικείμενο θα προσπαθούσες να σώσεις πρώτο από το σπίτι σου;
Νομίζω ότι μέσα στον πανικό και αφού ήμουν σίγουρη ότι όλοι οι δικοί μου είναι ασφαλείς, θα έτρεχα να σώσω το laptop μου, άντε και κανένα εξωτερικό σκληρό. Όχι από υστερία τεχνολογίας, όσο για το περιεχόμενο. Το laptop μου κουβαλάει τα πάντα…δουλειές, σημειώσεις…είναι προέκταση του εαυτού μου. Αυτό θα έσωζα λοιπόν πρώτο! Άντε και κανένα αγαπημένο vintage αντικείμενο, αν υπήρχε άνεση χρόνου..
Τι κάνει ένα χώρο “σπίτι”;
Ένας χώρος γίνεται σπίτι, όταν αντανακλά και εξυπηρετεί τον τρόπο ζωής και τις ανάγκες των χρηστών του, δημιουργώντας συναισθήματα άνεσης και ασφάλειας σε αυτούς που το κατοικούν. Είναι εκεί που μπορείς να είσαι ο εαυτός σου. Δεν έχει να κάνει μόνο την κατασκευή, τα υλικά, τη διάταξη, είναι πολλά περισσότερα.. το φως, η ατμόσφαιρα, οι μυρωδιές, τα αντικείμενα που αφηγούνται μία ιστορία, οι αναμνήσεις μέσα σε αυτόν το χώρο.
Έχεις κάποια πρωινή ρουτίνα ή κάποιο μικρό ritual που δεν αλλάζει με τίποτα;
Αγκαλιές με σκύλο μόλις ανοίξω το μάτι, ένα δυνατό espresso shot, λίγες στιγμές ησυχίας και κάπως έτσι ξεκινάει η καθημερινή μου ρουτίνα αυτοφροντίδας και προετοιμασίας που με βάζουν σε mood για όσα έρχονται..
Πώς ξεκίνησες να γράφεις στο Hey Peach Magazine;
Ξεκίνησε απλά με ένα e-mail, δηλώνοντας το ενδιαφέρον μου και προτείνοντας μία νέα στήλη γύρω από το interior – home – living, όπου ένιωθα πως θα μπορούσα να “χωρέσω” καλύτερα. Και έτσι έγινε. Κάπου ανάμεσα σε ιδέες, θεματικές και σημειώσεις, άρχισαν να βρίσκουν φωνή και χώρο οι σκέψεις μου. Σαν να γράφω σε group chat, αλλά πιο συνειδητά.
Ποιο είναι το mood στο Spotify σου όταν σχεδιάζεις, δημιουργείς..;
Καλή ερώτηση… Συνήθως, ψάχνω για μουσική που να ταιριάζει με τον ρυθμό της δουλειάς χωρίς να με αποσπά, να με κρατάει σε εγρήγορση και να με εμπνέει να συνεχίσω. Έχει τύχει να αναζητήσω healing sounds με καμπάνες για περισσότερη συγκέντρωση.. Τελευταία βρίσκω έμπνευση και boost ακούγοντας ελληνική alternative μουσική- ένα μείγμα από indie, ηλεκτρονική και experimental ήχους.
Σε ποια χώρα φαντάζεσαι το μελλοντικό σου εαυτό να δουλεύει ή να ζει;
Ονειρεύομαι μία ζωή ανάμεσα στη Φλωρεντία και την Κοπεγχάγη.
Στην πρώτη έχω πάρει μία μικρή δόση, καθώς έχω ζήσει ένα διάστημα και ένιωσα το ξεχωριστό συναίσθημα του “εδώ ανήκω”. Αντίθετα, την Κοπεγχάγη θα ήθελα να την εξερευνήσω δοκιμάζοντας την καθημερινότητα εκεί, γιατί με εμπνέει βαθιά μέσα από το design, τη μόδα και τον τρόπο ζωής της.
DISCLAIMER: We endeavour to always credit the correct original source of every image we use. If you think a credit may be incorrect, please contact us at heypeachmag@gmail.com