Editor's Letter: Νέος χρόνος

Αγαπητέ αναγνώστη,

Καλώς ήρθες στο πρώτο μου editor's letter.

Σε περίπτωση που δεν το γνώριζες, είμαι η Ελιζαμπέττα or just call me Lizzie. Είμαι marketer και ζω κάπου μεταξύ Αθήνας και Κορίνθου. Θυμάμαι πως απο μικρή ήμουν ερωτευμένη με την μόδα, τις τέχνες και τη δημιουργία και έτσι δημιούργησα το δικό μου safe place.

Οι τελευταίοι μήνες του χρόνου αλλά και ο Ιανουάριος είναι οι πιο πολυάσχολοι μου, γι' αυτό είμαι ενθουσιασμένη που φεύγειι και, μαζί του, ήρθε η ώρα να αγκαλιάσω πλήρως το νέο ρόλο. Ήταν μια υπέροχη αρχή για τη χρονιά στο Hey Peach καθώς εντάχθηκαν στην ομάδα νέα άτομα. Γνωρίστε την Βίκυ, την Νικόλ, την Σοφία και την Εύα εδώ.

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά παραδοσιακά είχα μια δύσκολη σχέση με τον Ιανουάριο. Με τον Σεπτέμβριο – την έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς – έρχεται η υπόσχεση για τους πιο πολυσύχναστους, τους πιο χαρούμενους μήνες, που τελειώνουν με πούλιες και πολύ φαγητό. Ο Ιανουάριος με ενοχλεί. Η πίεση των παγωμένων ημερών, οι μήνες του σκοταδιού και του κρύου που έρχονται ακόμη, όλα σε ένα φόντο θορύβου γύρω από την αυτοβελτίωση και τις αποφάσεις που πρέπει να πάρεις.

Λοιπόν, ακολουθώ μια διαφορετική προσέγγιση φέτος. Δεν υπάρχουν manifestation lists, ανέφικτοι στόχοι ή journals en route. Αντίθετα, εστιάζω σε όλα τα πράγματα που θα δώσουν χαρά - απο ένα ημερολόγιο - ατζεντα απο τα Public έως μια νέα καφετιέρα, είναι τα μικρά πράγματα που βοηθούν την αρχή της χρονιάς να είναι λιγότερο αποθαρρυντική.

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσω την υπόλοιπη χρονιά χωρίς στόχους αλλά για τις επόμενες εβδομάδες τουλάχιστον, πέφτουν σταθερά στο στρατόπεδο της «χαρά της σπίθας». Το να κοιτάζω μπροστά για το 2024 στο Hey Peach μου φέρνει επίσης χαρά. Ο ψηφιακός κόσμος είναι γρήγορος και αλλάζει συνεχώς, και χαίρομαι για το άγνωστο, ενθουσιασμένη που βλέπω πού μπορούμε να πιέσουμε τον εαυτό μας φέτος.

Όσο για το γνωστό, μπορώ να εγγυηθώ ότι θα εργαστούμε πιο σκληρά από ποτέ για να σας εμπνεύσουμε και να σας διασκεδάσουμε σε κάθε χώρο.

Ανυπομονώ τόσο για αυτά που έρχονται.