Μπορούμε να Αφήσουμε τα Situationships στο 2024;
Στη συνεχώς μεταβαλλόμενη σκηνή του σύγχρονου dating, όλοι μας βρισκόμαστε κάπου ανάμεσα στα όνειρα της μεγάλης αγάπης και στον γρίφο που ολοι αποκαλούμε "situationship". Δεν είστε απλώς φίλοι, δεν είστε πραγματικά ζευγάρι, αλλά είστε κάτι. Eίναι μπερδεμένο, εξουθενωτικό και, αν θέλω να είμαι ειλικρινής, μια πλήρης σπατάλη χρόνου.
Γιατί φοβόμαστε τόσο να ορίσουμε αυτό που θέλουμε; Και γιατί, for fuck's sake, συνεχίζουμε να επενδύουμε σε σχέσεις που είναι, το λιγότερο, μισοτελειωμένες; Ας είμαι ξεκάθαρη: Θέλω τα situationship να εξαφανιστούν. Να εξοριστούν. Να μείνουν πίσω μαζί με όλες τις κακές αποφάσεις του 2024.
Ένα situationship είναι η "κόλαση" του κόσμου του dating. Είναι να στέλνετε "καλημέρα" χωρίς ποτέ να κανονίζετε μια πραγματική έξοδο. Είναι να φέρεστε σαν ζευγάρι χωρίς να αποκαλείτε ο ένας τον άλλον σύντροφο. Είναι να νιώθετε συναισθήματα για κάποιον που δηλώνει ότι "δεν είναι έτοιμος για σχέση", αλλά παρόλα αυτά να περιμένει τη δική σας αφοσίωση και συναισθηματική προσπάθεια. Είναι το συναισθηματικό ισοδύναμο του να περπατάς σε τεντωμένο σχοινί με δεμένα μάτια—χωρίς να ξέρεις αν το επόμενο βήμα θα σε οδηγήσει σε ασφαλές έδαφος ή σε καταστροφική πτώση.
Ας το παραδεχτούμε: Οι περισσότεροι από εμάς ξέρουμε πότε είμαστε σε ένα situationship. Και όμως, μένουμε. Ίσως είναι η ελπίδα. Ίσως είναι ο φόβος της μοναξιάς. Ίσως είναι το FOMO (Fear of Missing Out) της σύγχρονης εποχής. Ό,τι κι αν είναι, ένα situationship είναι ένα συναισθηματικό παζλ που δεν ολοκληρώνεται ποτέ.
Γιατί το ανεχόμαστε;
Ο φόβος της μοναξιάς
Ένα situationship προσφέρει αρκετή ζεστασιά για να μη νιώθεις μόνος, αλλά όχι αρκετή φωτιά για να σε κρατήσει ζωντανό. Είναι σαν ένα χειμωνιάτικο παλτό που δεν σε προστατεύει πραγματικά από το κρύο.
Η ψευδαίσθηση του “κάτι παραπάνω”
Λέμε στον εαυτό μας: "Ίσως εξελιχθεί σε κάτι πραγματικό. Ίσως χρειάζεται λίγο χρόνο." Spoiler Alert: Αν ήθελε να δεσμευτεί, θα το είχε κάνει.
Η κουλτούρα του σύγχρονου dating
Τα dating apps έχουν μετατρέψει το φλερτ σε μπουφέ. Γιατί να περιοριστείς σε ένα πιάτο όταν μπορείς να δοκιμάσεις τα πάντα; Τα situationships ανθούν σε αυτόν τον κόσμο των swipes, όπου η δέσμευση μοιάζει με ξεχασμένη τέχνη.
Ο φόβος του "οχι"
Ας το παραδεχτούμε: Το να ορίσεις μια σχέση σημαίνει να εκτεθείς. Σημαίνει να πεις: "Αυτό θέλω. Το θέλεις κι εσύ;" Και τίποτα δεν είναι πιο τρομακτικό από το να ακούσεις "όχι".
Τα situationships είναι εξουθενωτικά. Καταλαμβάνουν χώρο στην καρδιά και στο μυαλό μας που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί καλύτερα σε πραγματικές σχέσεις—ή, ακόμα καλύτερα, στον εαυτό μας. Είναι σαν ένα μισογραμμένο μυθιστόρημα που συνεχίζεις να διαβάζεις, ελπίζοντας για ένα ικανοποιητικό τέλος, μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσεις ότι ο συγγραφέας (ή, στην προκειμένη περίπτωση, ο άλλος άνθρωπος) δεν έχει καμία πρόθεση να τελειώσει την ιστορία.
Το 2025 είναι η χρονιά του "όχι" στη σύγχυση.
Είναι η χρονιά του να ζητάμε αυτό που θέλουμε—και να φεύγουμε όταν δεν το λαμβάνουμε. Ας πάρουμε την απόφαση να αναζητήσουμε ουσιαστική δέσμευση: σε ανθρώπους που μας εκτιμούν, σε σχέσεις που μας κάνουν να νιώθουμε ασφάλεια και, το πιο σημαντικό, στον ίδιο μας τον εαυτό. Γιατί η αλήθεια είναι πως η αγάπη δεν πρέπει να είναι περίπλοκη. Ναι, οι σχέσεις απαιτούν προσπάθεια, αλλά η βάση τους πρέπει να είναι απλή: αμοιβαίος σεβασμός, προσπάθεια και μια κοινή εικόνα για το μέλλον.
Μπορούμε, λοιπόν, να συμφωνήσουμε να αφήσουμε πίσω τα situationships; Να σταματήσουμε να συμβιβαζόμαστε με το "σχεδόν". Γιατί, αλήθεια, δεν είναι έρωτας αν χρειάζεται να ρωτήσεις αν είστε μαζί.
Με ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αγάπη,
Lizzie
Comentarios