Χωρίς Ταμπέλες: Ελευθερία ή Απόλυτο Χάος;

Αχ, η γοητεία της «σχέσης χωρίς ταμπέλες». Είναι ελευθερία! Είναι μοντέρνο! Είναι το ρομαντικό ισοδύναμο ενός βιβλίου «διάλεξε τη δική σου περιπέτεια», με τη μόνη περιπέτεια να είναι αν αναρωτιέσαι αν απλώς στέλνετε μηνύματα, κανετε dating ή είστε απλώς αποφασισμένοι να στέλνετε memes στις 2 το χάραμα.

Στα χαρτιά, είναι ιδιοφυές. Χωρίς ταμπέλες σημαίνει χωρίς πίεση, χωρίς προσδοκίες, χωρίς αμήχανες συζητήσεις του τύπου «τι είμαστε;». Είναι μια έννοια φτιαγμένη για μια γενιά που φοβάται τη δέσμευση σχεδόν όσο φοβάται να στείλει διπλό μήνυμα. Στη θεωρία, είναι τέλειο. Στην πράξη όμως; Είναι σαν να συμφωνείς να μοιραστείς τον λογαριασμό με κάποιον που «ξέχασε» το πορτοφόλι του — χαοτικό, μπερδεμένο και πιθανότατα όχι αυτό που υπέγραψες.

Η Γοητεία της Σχέσης Χωρίς Ταμπέλες

Ας ξεκινήσουμε από το γιατί παρασυρόμαστε από αυτή την ιδέα. Η σχέση χωρίς ταμπέλες υπόσχεται όλα τα ωραία κομμάτια μιας σχέσης χωρίς το συναισθηματικό βάρος ενός τίτλου. Για κάποιους, είναι μια επανάσταση ενάντια στην παράδοση. Γιατί οι σχέσεις να ορίζονται από ξεπερασμένους όρους όπως «αγόρι», «κοπέλα» ή «σύντροφος»; Δεν είμαστε αρκετά εξελιγμένοι ώστε να μπορούμε απλώς να «είμαστε» χωρίς να κολλάμε ετικέτες;

Για άλλους, είναι ένας μηχανισμός άμυνας. Αν δεν το ορίσουμε, τότε δε μπορεί να μας πληγώσει, σωστά; Χωρίς ταμπέλες σημαίνει χωρίς heartbreaks, χωρίς αμήχανες συζητήσεις για χωρισμό κλπ κλπ. Είναι ο απόλυτος τρόπος να παραμείνεις cool, αποστασιοποιημένο και συναισθηματικά απρόσβλητος — ή τουλάχιστον αυτό λέμε στον εαυτό μας. Όμως να το πρόβλημα: ακόμη και ο πιο φανατικός εχθρός των ταμπελών, κάποια στιγμή θέλει λίγη σαφήνεια. Γιατί όσο διασκεδαστικό κι αν ακούγεται το «χωρίς ταμπέλες», τι στο καλό σημαίνει στην πραγματικότητα;

Η Πραγματικότητα της Σχέσης Χωρίς Ορισμούς

Φαντάσου αυτό: βγαίνεις με κάποιον, αλλά δεν υπάρχει επίσημος τίτλος. Περνάς καλά, αλλά κάπου ανάμεσα στο «βλεπόμαστε χαλαρά» και στο «περνάμε κάθε Σαββατοκύριακο μαζί» αρχίζεις να αναρωτιέσαι — Είναι αυτό περιστασιακό; Υπάρχει αποκλειστηκότητα; Να ρωτήσω ή θα φανώ πιεστικη; Το πρόβλημα με τις σχέσεις χωρίς ταμπέλες είναι ότι είναι από τη φύση τους ασαφείς. Ο ένας μπορεί να το βλέπει ως μια διασκεδαστική, low-pressure κατάσταση, ενώ ο άλλος μπορεί να το εκλαμβάνει ως μια αργή πορεία προς την αποκλειστικότητα. Και αν δεν είστε στην ίδια σελίδα, είναι θέμα χρόνου να περιπλακούν τα πράγματα.

Ξαφνικά, υπεραναλύεις κάθε μήνυμα, κάθε emoji, κάθε λίγο-παραπάνω δισταγμό στις απαντήσεις. Αυτό το emoji καρδιάς σημαίνει αγάπη ή απλώς συμπάθεια; Είναι απασχολημένος ή απλά δεν ενδιαφέρεται τόσο; Σε μια σχέση χωρίς ταμπέλες, ακόμη και οι πιο μικρές αλληλεπιδράσεις μοιάζουν με παιχνίδι ρομαντικών παντομίμων — και κανείς δε θέλει να χάσει στις παντομίμες.

Το Πρόβλημα Δεν Είναι η Ταμπέλα

Όμως κανείς δε θέλει να παραδεχτεί: το πρόβλημα δεν είναι η ταμπέλα. Είναι αυτό που αντιπροσωπεύει η ταμπέλα — ή η έλλειψή της. Οι ταμπέλες, παρά την υποτιθέμενη ακαμψία τους, δεν είναι παρά εργαλεία επικοινωνίας. Είναι συντομογραφίες για να ορίσεις πώς νιώθεις για κάποιον και τι θέλεις από τη σχέση. Χωρίς αυτές, βρίσκεσαι σε μια κατάσταση συνεχούς εικασίας, ελπίδας και πιθανότατα υπερβολικής αναζήτησης στο Google για «σημάδια ότι του/της αρέσεις». Όμως, το να βάλεις μια ταμπέλα δεν κάνει αυτόματα μια σχέση καλύτερη. Μια σχέση με ταμπέλα αλλά χωρίς ουσιαστική προσπάθεια είναι εξίσου κενή με μία χωρίς ταμπέλα.

Αυτό που μετράει είναι η ειλικρίνεια και η πρόθεση πίσω από τη σύνδεση.

Βρίσκοντας την Ισορροπία

Πού μας αφήνει αυτό λοιπόν; Είναι η σχέση χωρίς ταμπέλες καταδικασμένη να αποτύχει ή μπορεί να λειτουργήσει; Εξαρτάται. Αν και οι δύο είναι πραγματικά στην ίδια σελίδα — ξεκάθαροι για τα συναισθήματά τους, τις προσδοκίες τους και τα όριά τους — τότε ποιος χρειάζεται ταμπέλα;

Αν όμως ο ένας ελπίζει κρυφά ότι ο άλλος θα δεσμευτεί κάποια στιγμή, τότε δεν βρίσκεστε σε μια σχέση χωρίς ταμπέλες. Βρίσκεστε σε άρνηση. Το κλειδί είναι να σταματήσουμε να εξιδανικεύουμε την ασάφεια. Οι σχέσεις, όπως το καλό κρασί και οι κακοί πρώην, χρειάζονται σαφήνεια για να αντέξουν.

Είτε την πεις σχέση, φλερτ ή απλά «μια φάση», η ταμπέλα δεν έχει τόση σημασία όσο η κατανόηση πίσω από αυτήν. Γιατί στο τέλος της ημέρας, ο έρωτας δεν αφορά τις λέξεις που χρησιμοποιείς για να τον περιγράψεις — αλλά το πώς νιώθεις, τι σου προσφέρει και αν σε βοηθά να εξελιχθείς.

Απλά βεβαιώσου ότι γράφετε την ίδια ιστορία, ακόμη κι αν την αποκαλείτε διαφορετικά.